Het idee achter de “onzichtbare gorilla” is ontstaan naar aanleiding van het lezen van het gelijknamige boek van Christopher Chabris en Daniel Simons, De onzichtbare gorilla – selectieve waarneming en valse intuïtie.

Dit boek gaat over waarnemen zonder dat de hersenen daadwerkelijk de externe signalen verwerken.  Het kijken naar iets zonder het werkelijk te zien (datzelfde principe geldt ook voor horen en ruiken). In een wereld waar de mens gebombardeerd wordt door externe signalen beschermen de hersenen de mens door selectief signalen te verwerken.

De titel van het boek slaat op het experiment met studenten die als opdracht krijgen naar een filmpje van een basketballwedstrijd te kijken en nauwkeurig de hoeveelheid passes van het witte team te scoren. Ongeveer op de helft van het filmpje loopt er een persoon in een gorillapak dwars tussen de spelers door, heel zichtbaar voor de kijker! Toch bleek dat ongeveer de helft van de proefpersonen de gorilla niet gezien heeft. Hoe kan het dat iets dat zo duidelijk zichtbaar is in de film niet waargenomen wordt door zo’n groot deel van de kijkers? Men is blijkbaar selectief “blind”.

Dit aspect van selectief waarnemen boeit mij mateloos, zodanig dat ik het tot onderwerp van een serie schilderijen ga maken. Wat ziet de beschouwer van mijn schilderijen, zien ze ook het “bijna onzichtbare”?? De bedoeling is om in elk schilderij “iets” weer te geven dat niet zo makkelijk is waar te nemen. Elk schilderij bevat een “onzichtbare gorilla”!!

De serie bestaat nu uit drie schilderijen: “Verboden fruit” , “Smile away” en “Op weg naar het werk”.